Moje XIX Czuwanie Odnowy w Duchu Świętym na Jasnej Górze

Zapraszam Was do zapoznania się ze świadectwem napisanym przez Dorotę ze wspólnoty "Jerozolima", związanym z jej udziałem w ostatnim Czuwaniu Odnowy w Duchu Świętym. Miłej lektury! 

                                          *    *    *

Chcę podzielić się z Wami moimi przeżyciami, związanymi z udziałem w  XIX OGÓLNOPOLSKIM CZUWANIU ODNOWY W DUCHU ŚWIĘTYM.

Pierwszy dzień naszego spotkania odbył się na hali Polonia, która była wypełniona aż po brzegi członkami wspólnot Odnowy. Nasza grupa znalazła bardzo dobre miejsce siedzące na balkonie w I rzędzie. Ołtarz miałyśmy wprost na wysokości naszych miejsc, tak więc widziałyśmy wszystkich uczestników. 

Podczas przygotowań do obrzędów liturgicznych, odczuwałam już smak Bożej miłości. Wejście JEZUSA CHRYSTUSA ukrytego w Najświętszym Sakramencie na halę w postaci BIAŁEJ HOSTII,  odczułam jako żywy obraz nadchodzącego Zbawiciela, który majestatycznym krokiem przemieszczał się do stołu Pańskiego.

Doznałam ogromnego ucisku w sercu oraz uczucia niepojętej miłości, którą objął mnie Jezus.  Ten mały, a tak WIELKI BIAŁY OPŁATEK CHLEBA ŻYWEGO zdziałał cuda, poprzez niepojętą moc Swojego Bożego Ducha poruszył wszystkie receptory mojego umysłu i duszy, dając mi wielką radość. Pomyślałam sobie: Panie Boże, jaki WIELKI JESTEŚ w TYM MISTYCZNYM CIELE , ile potrafisz zdziałać Swoją OBECNOŚCIĄ tu i teraz, w tym momencie. JEZU CHRYSTE, JEDYNY mój PANIE i ZBAWICIELU, jesteś źródłem wielu łask, którymi nas obdarowujesz.W tym momencie uświadomiłam sobie, jaka to ja jeszcze jestem krucha i nieporadna ze swoją codziennością, a wystarczy przecież przywołać tylko CIEBIE PANIE JEZU i będzie lżej.

Bardzo przejmującym dla mnie momentem było wysłuchanie świadectw wygłoszonych przez uczestników wspólnot podczas konferencji. I tu właśnie świadectwo pani Basi Jaworowskiej szczególnie przykuło moją uwagę; uderzyła w sam środek mojej prośby do Pana Boga i dała  nadzieję na zrozumienie i przyjęcie prawdy, że trzeba cierpliwie czekać na wypełnienie Bożej Woli w życiu, czasami nawet bardzo, bardzo długo, gdyż Bóg spełnia Swoje obietnice i zamiary, i przychodzi nawet po wielu latach. Myślę, że był to dla mnie w pewnym sensie znak duchowej Opatrzności dany mi od Boga, a także sygnał, że powinnam zadbać o kształcenie w sobie cnót cierpliwość i niezachwianej nadziei. Drugim elementem, który wyjaśnił moje wątpliwości było to, iż odkąd jestem we wspólnocie zadawałam sobie pytanie: dlaczego Panie Boże posłałeś mnie do Twojej winnicy tak późno / po pięćdziesiątce :) /? I co usłyszałam w odpowiedzi? Ks. Sławomir Płusa odpowiedział na moje pytanie, że każdy wiek do posługi Bożej jest ważny. Poczułam ponownie, że Duch Boży prowadzi mnie dobrą drogą, że przywołuje mnie do siebie, napełnia Swoją miłością i we mnie mieszka.

Trzecim wymownym elementem były czytane biblijne słowa proroctwa, w które wsłuchiwałam się z wielką uwagą. Odczułam je również jako słowa skierowane do mnie; stały się one jakby „bardzo moje”, pojawiając się potem w moich osobistych prośbach i  modlitwie uwielbienia.

Na koniec dopowiem jeszcze, że to co działo się podczas tych uroczystości na hali Polonia i na Jasnej Górze zawdzięczamy działaniu Bożemu w mocy Ducha Świętego, ale również obecności wspaniałego zespołu MOCNI W DUCHU. Przyznam się, że takiej oprawy muzycznej jeszcze nie słyszałam i nie widziałam; podziwiałam, ile w tych młodych ludziach jest radości Bożej, z jaką mocą Ducha potrafią tą radość rozlać  na wszystkich uczestników, będących tam na Jasnej Górze  mimo niepogody i ulewnego deszczu, który spływał na nas jak obfite łaski dane nam od Pana. I ja tam byłam, i z miłością uwielbiałam naszego PANA JEZUSA CHRYSTUSA, KTÓREGO NOSZĘ W SOBIE .

 Chwała Ci, Panie!

Dorota