Odpowiedź na to pytanie udzielił m. in. papież Franciszek, podczas rozważania wygłoszonego przed niedzielną modlitwą "Anioł Pański" w dniu 31 sierpnia b. r. na Placu św. Piotra w Rzymie. Zapraszam do lektury!
* * *.jpg) |
| V. van Gogh, Martwa natura z Biblią. |
W istocie my chrześcijanie, żyjemy w świecie, w pełni
włączeni rzeczywistość społeczną i kulturową naszych czasów, i jest to słuszne.
Ale niesie to ze sobą ryzyko, że staniemy się „światowi”, że „sól utraci swój
smak”, jak powiedziałby Jezus (por. Mt 5,13), to znaczy, że chrześcijanin się „rozwodni”,
utraci tę nowość, która pochodzi od Pana i Ducha Świętego. Tymczasem powinno
być odwrotnie: gdy w chrześcijanach trwa żywa moc Ewangelii, może ona
przemieniać „kryteria oceny, hierarchie dóbr, postawy i nawyki myślowe, bodźce
postępowania oraz modele życiowe rodzaju ludzkiego” (Paweł VI, adhortacja „Evangelii
nuntiandi, 19). Smutne jest spotykać chrześcijan „rozwodnionych”,
przypominających rozcieńczone wino. Nie wiadomo, czy są chrześcijanami, czy
ludźmi z tego świata! Dlatego konieczne jest nieustanne odnawianie się przez
czerpanie z żywotnej siły Ewangelii. A jak to można uczynić w praktyce? Przede
wszystkim czytając i rozważając Ewangelię każdego dnia, aby słowo Jezusa było
zawsze obecne w naszym życiu. Zapamiętajcie to: pomoże wam w tym noszenie
Ewangelii ze sobą: małej Ewangelii w kieszenie czy torbie i czytanie w ciągu
dnia jej fragmentu. Ponadto przez udział w niedzielnej Mszy św., gdzie
spotykamy Pana we wspólnocie, słuchamy Jego słowa i otrzymujemy Eucharystię,
która łączy nas z Nim i między sobą. Bardzo ważne dla odnowy duchowej są też
dni skupienia i rekolekcje. Ewangelia, Eucharystia i modlitwa. Dzięki tym darom
Pana możemy upodobnić się nie do świata, ale do Chrystusa i iść z Nim Jego
drogą, drogą „utraty śwego życia”, aby je odnaleźć. „Utraty”, ale w sensie
dania go, ofiarowania go z miłości i w miłości – a to pociąga za sobą
poświęcenie, a nawet krzyć – aby otrzymać je ponownie oczyszczone, wolne od
egoizmu i obciążenia śmiercią, pełne wieczności.
1. Przyjaźń z Bogiem jest często poprzedzona nieprzyjaźnią ze światem.
OdpowiedzUsuń2. Kto zmaga się ze światem, zginąć musi w czasie, by żyć w wieczności.
3. Jeśli będziesz podobał się światu, to nie będziesz podobał się Bogu.
4. Tak posiadajcie rzeczy tego świata, aby przez nie świat nie posiadał was!
5. Może gdybyśmy byli nieco bardziej 'słoni', świat nabrałyby lepszego smaku!
6. Chrześcijanin ma swoje miejsce razem ze światem, przeciw światu i ponad światem.
7. Jeżeli więc ktoś zamierzałby być przyjacielem świata, staje się nieprzyjacielem Boga.
8. Gdybyśmy mniej mówili o Panu, a więcej z Panem, jakże szybko nasz świat uległby przemianie.
9. Bóg pragnie, abyśmy byli głupimi w sprawach światowych, a roztropnymi w sprawach niebieskich.
10. Dobry Bóg dał mi łaskę poznania świata na tyle, bym mogła nim wzgardzić i oddalić się od niego.
11. Żądam od ciebie, abyś odtąd traktowała, jako największą wartość to, że świat cię lekceważy i gardzi tobą.
12. Najłatwiejsza i prawie jedyną droga do świętości to stronić i unikać wszystkiego za czym świat się ugania.
13. Wiedz, że świat zawsze naigrawał się ze świętych, ale oni podeptali wszystko, co światowe i odnieśli zwycięstwo!
14. Świętość świętych nie opiera się na głośnych wydarzeniach, ale na drobnych sprawach, które światu wydają się głupstwem.
15. Jedyną cenną rzeczą, którą posiadam jest moja dusza, gdyż jest nieśmiertelna. Jest większa niż świat, gdyż świat ma swój kres.
16. Nie jest świat godny jednej myśli człowieczej, gdyż ona się Bogu należy; każdą więc myśl nie odnoszącą się do Boga kradniemy Mu.
17. O, jak piękny jest świat ducha. I jak rzeczywisty - że to życie zewnętrzne jest w porównaniu do niego marną ułudą, bezsilnością.
18. Im bardziej świat tobą pogardza, tym bardziej Twoje serce powinno drżeć z radości, bo jest to dowodem na to, że należysz do Boga.
19. Jeżeli nie stać was na opuszczenie wszystkiego, to przynajmniej tak posiadajcie rzeczy tego świata, aby przez nie świat was nie posiadł.
20. Skoro świat nienawidzi chrześcijan, czemu miłujesz tego, kto cię nienawidzi, a nie idziesz raczej za Chrystusem, który umiłował cię i odkupił.
21. Nie grzeszcie. Świat nic nie jest wart. To wszystko. Przystępujcie często do Komunii Świętej. Każdego dnia odmawiajcie różaniec. Z Bogiem, do zobaczenia w niebie!
22. Jakże wielki jest stopień doskonałości tego, kto wyrzeka się wszystkich spraw światowych! To znaczy tego, kto wyrzeka się wszystkiego, co zostało stworzone, aby mieć Mnie, który jestem Niestworzony!