Oto pierwsze z nich:
"Ufaj Mi! Tylko ufaj!"
Rekolekcje w Jamnie były moimi pierwszymi rekolekcjami przeżywanymi w Odnowie w Duchu Świętym po REO, które przeżywałam w tym roku w Rumi. Bardzo chciałam w nich uczestniczyć, choć przyjechałam z dużym bagażem osobistych doświadczeń życiowych. Pierwszego i drugiego dnia zastanawiałam się: "Co ja tutaj robię? Czy to jest moje miejsce?"
Z zainteresowaniem słuchałam katechez, cieszyłam się modlitwą brewiarzową, która przed rekolekcjami nie była mi bliska, choć słuchałam jej w Radio Maryja i usiłowałam się nią modlić. Podobało mi się także miejsce rekolekcyjne.
Przełom w przeżywaniu rekolekcji nastąpił w środę podczas adoracji Najświętszego Sakramentu. Odczuwałam osobową bliskość Chrystusa bardzo namacalnie i Jego prośbę: "Ufaj Mi. Tylko ufaj".
Zastanawiałam się czy takie doświadczenie jest możliwe. Każdą kolejną adorację przeżywałam tak samo. Wracałam do pokoju lekka, jakbym zrzuciła wszystkie ciężary. Nie chciało mi się rozmawiać, potrzebowałam ciszy. Gdy rekolekcje dobiegały końca było mi żal, że trwały tak krótko.
To głębokie doświadczenie żywego Jezusa jest we mnie do dziś i wiem, że On – mój Pan, przejął moje ciężary i oczekuje ode mnie pełnego zaufania.
Bądź uwielbiony Panie w Świętej Hostii. Chwała Panu!
Basia
 |
| Droga krzyżowa w czasie rekolekcji |
Wielką zachętą do uczestnictwa w tych rekolekcjach był dla mnie ich temat: „Biblia – Księgą Kościoła”. Oparcie się na Piśmie Świętym i zapoznanie z się zasadami poprawnej medytacji było dla mnie odpowiedzią na zrodzoną w moim sercu potrzebę szukania Woli Bożej w codzienności życia. (Jakże mam wiedzieć czego Bóg oczekuje ode mnie, gdy Jego nie słyszę, gdy nie nadstawiam uszu na to, co chce mi mówić!). Już pierwszego dnia podczas Mszy Św., porwały moje serce słowa z 1-szego czytania, z Księgi proroka Ozeasza: „Dlatego zwabię ją i wyprowadzę na pustynię, i przemówię do jej serca” Oz 2, 16. To były dla mnie SŁOWA zaproszenia i jednocześnie odpowiedzi na mój udział w tych rekolekcjach. W kolejnych dniach, podczas wspólnej medytacji nad fragmentem Ewangelii Łk, 5,1-11 mówiącej o nauczaniu Jezusa z łodzi Szymona –Piotra i o obfitym połowie ryb, a także o powołaniu pierwszych uczniów, dane mi było zobaczyć w świetle słów powyższej Ewangelii „mój brzeg”, czyli to wszystko, co mnie na czas obecny trzyma, co jest moim lękiem, obawą, słabością, co nie pozwala mi wypłynąć na głębię i stać się posłuszną Słowom Jezusa. W moim życiu od długiego już czasu brakowało radości i proszę o nią Boga. Na tych rekolekcjach w przedziwny sposób przez nieznaną mi wcześniej osobę –uczestnika rekolekcji, przez jej twarz, uśmiech, promienność oczu, słowa do mnie wypowiadane mogłam czerpać radość. Tak jakby przez jej osobę Bóg wskazał mi - taka radość stanie się i twoim udziałem.
To były moje pierwsze rekolekcje (poza Rekolekcjami Ewangelizacyjnymi Odnowy) przeżyte w Katolickiej Odnowie w Duchu Świętym i pozwoliły mi na odkrywanie siebie samej i Tego, Który jest pragnieniem mojego serca.
Elżbieta
 |
| Wracamy z Drogi krzyżowej
Następnym świadectwem rekolekcyjnym dzieli się nasza siostra - Renata.
„Na Marku, Mateuszu, Łukaszu i Janie,
Na kartach pożółkłych już ksiąg.
Na naukach Jezusa, Dziesięciu Przykazaniach, Musisz budować swój Dom„ Słowa tej krótkiej piosenki, a szczególnie ostatni wers, oddają tematykę tegorocznych rekolekcji w Jamnie, podczas których pochylaliśmy się nad zagadnieniem : „Biblia - Księgą Kościoła”. Dziękuję Bogu Najwyższemu za możliwość uczestniczenia w nich, choć po ludzku, jeszcze na dzień przed wyjazdem, było to niemożliwe. Jednak Pan zaprosił mnie słowami z Księgi proroka Izajasza : „Przychodzi ranek, a także noc. Jeśli chcecie pytać, pytajcie, nawróćcie się, przyjdźcie!”. Dla mnie, jak i zapewne dla każdego z uczestników rekolekcji, ważną wskazówką w codzienności staną się słowa z katechezy: „ŻYJ TAK, JAK CZYTASZ, A NIE CZYTAJ TAK, JAK ŻYJESZ”. Ileż w tym zdaniu zawartej jest głębi? Zatrzymaj się, rozważ… Do dziś brzmią też w moim sercu słowa pieśni: "Jesteśmy piękni, Twoim pięknem, Panie (…) Ty otwierasz nasze oczy na piękno Twoje, Panie”. Stały się one częścią mojej modlitwy i pragnę, by były też prawdą mojej duszy. Z wdzięcznością staję też przed Panem także za miejsce , w którym się gromadzimy w czasie letnich rekolekcji, a które jest co roku piękniejsze. Bądź Panie uwielbiony w darze tegorocznych rekolekcji, w sercu kapłana, który je prowadził, w sercach gospodarzy miejsca i wszystkich, którzy służyli sobie wzajemnie w jakikolwiek sposób.
Chwała Panu,
Renata
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Na zdjęciach uczestnicy rekolekcji w czasie tzw. "Pogodnego wieczoru"
    |
