"Nawróćcie się! Wierzcie! Przyjmijcie Ducha Świętego!..." - cz. II

          "Wy, Ludu Boży, ludu Odnowy charyzmatycznej, uważajcie, aby nie utracić wolności, jaką Duch Święty nam dał. Niebezpieczeństwem dla Odnowy w Duchu świętym, jak często nam mówi drogi o. Raniero Cantalamessa, jest nadmiar organizacji. Niebezpieczeństwo nadmiernej organizacji. Tak, potrzebujecie organizacji, ale nie utraćcie łaski pozostawienia Bogu, aby był Bogiem. W każdym razie nie ma większej wolności niż pozwolić się prowadzić Duchowi, wyrzekając się kalkulacji, kontrolowania wszystkiego i pozwalając, aby On nas oświecał, prowadził, orientował nas, popychał nas, gdzie On chce. On wie dobrze, czego potrzeba w każdej epoce, w każdej chwili. To się nazywa być w tajemniczy sposób płodnymi.

             Innym niebezpieczeństwem jest stać się kontrolerami łaski Bożej. Wiele razy odpowiedzialni - mnie podoba się bardziej określenie słudzy - w jakiejś grupie czy wspólnocie stają się być może mimowolnie administratorami łaski, decydując, kto może otrzymać modlitwę wylania, lub chrztu w Duchu, a kto natomiast nie może. Jeżeli niektórzy tak robią, proszę Was - nie róbcie tego więcej, nie róbcie tego więcej. Wy jesteście dystrybutorami łaski Bożej, nie kontrolerami, Och! Nie bądźcie celnikami Ducha Świętego!

       W dokumentach z Malines, Wy macie przewodnika, pewną trasę, aby nie pobłądzić w drodze. Pierwszym dokumentem są: "Wskazania teologiczne i duszpasterskie". Drugim: "Odnowa charyzmatyczna i ekumenizm", ten ostatni napisany przez samego kard. Suenensa, wielkiego protagonisty Soboru Watykańskiego II. Trzecim jest: "Odnowa charyzmatyczna a służba człowiekowi", napisany przez kard. Sunenensa i bpa Heldera Camara. To jest Wasza droga: ewangelizacja, ekumenizm duchowy, troska o ubogich i potrzebujących, i przyjmowanie odrzuconych. I to wszystko na bazie adoracji. Fundamentem Odnowy jest adorować Boga.

"Nawróćcie się! Wierzcie! Przyjmijcie Ducha Świętego!..."

Choć spotkanie papieża Franciszka z Odnową we Włoszech nastąpiło już jakiś czas temu (1 czerwca b. r.) i choć już o tym można było przeczytać na naszym blogu (post z tego samego dnia), to obecnie chcę zaproponować Wam zapoznanie się z tekstem opisującym to wydarzenie, a nade wszystko przywołującym słowa następcy św. Piotra, wypowiedziane do członków Odnowy. Są ważne, istotne... Sami zresztą przeczytajcie. 

Tekst pochodzi z Serwisu ORKK - Biuletynu liderów i asystentów ruchów i stowarzyszeń katolickich. Warszawa, czerwiec 2014 r., nr 51. Jego autorem i tłumaczem jest o. Andrzej Gutkowski OFMConv (DEON). Tekst przytaczam w dwóch częściach. 

                                                                         *     *     *

           (...) Nową Pięćdziesiątnicą Kościoła stało się spotkanie papieża Franciszka z Odnową w Duchu Świętym na stadionie olimpijskim w Rzymie w niedzielę 1 czerwca. Odbyło się ono na prośbę samego Ojca świętego (...). Tematem przewodnim Zgromadzenia było: "Nawróćcie się! Wierzcie! Przyjmijcie Ducha Świętego! (Dz 2, 38-40). Dla Kościoła w wyjściu misyjnym". (...) 52 tysiące uczestników z 55 krajów świata, w tym 46 tysiące z Włoch, (...) zjednoczyło się w cudzie nowej Pięćdziesiątnicy - pełnej entuzjazmu wspólnej modlitwie uwielbienia, która otwiera na Ducha Świętego - obecność Boga żywego w swoim Kościele.

Po rekolekcjach w Jamnie

Tegoroczne rekolekcje formacyjne Odnowy w Duchu Świętym Archidiecezji Gdańskiej, odbyły się w Jamnie w terminie od 13 do 18 lipca. Ćwiczeniom duchownym przewodził franciszkanin - o. Arnold Liebig. Swymi rekolekcyjnymi zapiskami podzieliła się z nami Renata, która - notabene - należy do wejherowskiej "Jerozolimy". Tekst, który napisała, znajduje się na stronie gdańskiej Odnowy - możesz zapoznać się z nim, klikając <<tutaj>> . 

Owocnej lektury! :) 

Łaska chrztu w Duchu Świętym, cz. III

Innym ważnym owocem, wszczepionym w łaskę wylania Ducha Świętego, jest wielka miłość do Maryi jako Matki Jezusa, Matki Kościoła i naszej Matki. Maryja posłuszna słowu Bożemu i Duchowi Świętemu, który zstąpił na Nią, jest dla nas wzorem i przewodniczką na drogach miłości. Zaprasza nas do zachowywania i rozważania w sercu słów Boga i wcielania ich w naszym życiu. Dzięki swojemu „Fiat”, jakie wypowiedziała dla pełnego miłości planu Ojca, uczy nas z ufnością i wspaniałomyślnością wypowiadać naszej „tak” planom Ojca w stosunku do nas i całego Kościoła.

W czasie VI Międzynarodowego Spotkania Odnowy Charyzmatycznej Jan Paweł II stwierdził, że łaska Odnowy jest ważnym owocem w Kościele. By jednak drzewo Odnowy osiągnęło swoją pełną dojrzałość, musimy pozostać wierni łasce wylania Ducha Świętego, łasce Pięćdziesiątnicy, żyjąc nią „nie według ciała”, ale „według Ducha”. To znaczy myśleć, widzieć, mówić i działać pod wewnętrznym tchnieniem nowego życia danego nam na chrzcie świętym. Przejawy tego nowego życia nazywamy owocami Ducha, które są wymienione w Liście do Galatów (5,22): miłość, pokój, radość, cierpliwość, dobroć, uprzejmość, łagodność, opanowanie. Oto owoce i kwiaty, które ukazują obfite życie Ducha w nas. 

Łaska chrztu w Duchu Świętym, cz. II

Jednym z piękniejszych owoców wylania Ducha Świętego jest odnowione pragnienie czytania Pisma Świętego. Spotkanie Jezusa, Pana i Zbawiciela, wzbudza głębokie pragnienie, by lepiej poznać i zrozumieć Jego obecność przez lekturę, medytację i kontemplację Słowa Bożego. Wcześniej niezrozumiałe i suche, teraz staje się żywym miejscem spotkania z Osobą Jezusa Chrystusa. Słowo Boże nabiera aktualności i światła, staje się pokarmem: „Ilekroć otrzymywałem Twoje słowa, chłonąłem je, a Twoje słowo stawało się dla mnie rozkoszą i radością serca mego”. (Jr 15,16)

Innym oczywistym owocem wylania Ducha Świętego jest odnowienie życia modlitwy. Przez wytrwałą modlitwę Apostołowie i Maryja przygotowywali się do przyjęcia Zesłania Ducha Świętego. To właśnie w ten sposób, tydzień po tygodniu, zebrani we wspólnocie wiary, przyjmujemy tego samego Ducha, który był nam obiecany. Modlitwa, inspirowana przez Ducha, karmiona słowem Bożym, wypływa z serca, by wyrazić uwielbienie dla wszystkich cudów miłości Bożej. Prosta i pełna ufności modlitwa wstawiennicza otwiera się na potrzeby Kościoła i całego świata. Jednym z częstych owoców Ducha jest modlitwa w językach, będą ca jednym ze sposobów modlitwy, gdyż „Duch przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami”. (Rz 8,26)

Tym, którzy doświadczyli wylania Ducha świętego, przynosi ono także odkrycie Kościoła jako mistycznego Ciała Chrystusa. Odnowiona miłość i zrozumienie Kościoła rodzi pragnienie, by zaangażować się w jego służbę, pozostając wiernym jego nauczaniu. Pogłębione pragnienie życia sakramentalnego, a szczególnie Eucharystią i sakramentem pojednania, które są źródłami życia, oczyszczenia i odnowienia. Z tego wypływa nowa świadomość, czasem bolesna, potrzeb braci i sióstr, członków tej wielkiej Bożej rodziny.