Z potrzeby ludzkich serc oczekujących żywego spotkania ze Zmartwychwstałym Chrystusem w Duchu Świętym, dnia 30. 12. 1984 r. powstała nasza wspólnota. Gromadzą się w niej osoby z wszystkich wejherowskich parafii – i nie tylko, bo również z okolicznych miejscowości, takich jak: Kębłowo , Leśniewo, Gościcino… Pierwsze spotkania – podobnie jak w innych wspólnotach - odbywały się w domach prywatnych osób, które stały się założycielami wspólnoty. Jednakże dla zapewnienia właściwej drogi wspólnota odczuwała potrzebę opieki kapłana. Modlono się, aby Duch Święty wskazał kogo można o to prosić. Okazało się, że chętnie podjął się tej posługi śp. ks. Józef Fleming. Bardzo krótko zajmował się wspólnotą, gdyż w parafii św. Trójcy, w której się do dziś spotykamy, pojawił się ks. Mirosław Romanowski i to właśnie On został naszym opiekunem.
Od początku istnienia wspólnoty Pan hojnie obdarzał nas swoim Słowem, które budowało fundament, a następnie mury "Jerozolimy". Od pierwszego Słowa – a mianowicie od Listu do Hebrajczyków 12,18-13,2 wzięła się nasza nazwa: „Jerozolima” , a psalm 122 stał się naszym hymnem. Kolejne Słowo, rozeznane przez Ks. biskupa dotarło do wspólnoty 14. 12. 1985 r. Jego treść stała się naszą drogą. Oto fragment:„Jako dzieci Boże doświadczyliśmy Jego łaski. Radość, pokój , miłość, ufność, cierpliwość, pragnienie trwania przy Bogu, żarliwość o sprawy Boże, gotowość na wszystko, nawet na oddanie życia dla Boga, to dary wyproszone przez Maryję…”
Droga oczyszczenia, uzdrawiania i odradzania serc , którą Bóg nas prowadzi jest drogą wybranych, choć nie jest łatwo. Zresztą nikt łatwizny nie obiecywał.
Trwając w jedności z wszystkimi wspólnotami Odnowy, przez wszystkie lata uczestniczyliśmy w dniach skupienia w Gdańsku i Gdyni, a wcześniej w Pelplinie, gdzie śp. Biskup Ordynariusz Marian Przykucki wzywał do entuzjazmu wiary, przywołując słowa św. Ignacego Antiocheńskiego: „Chcę być zmielony jak pszenica, aby stać się ziarnem wybornym, chcę być zmielonym przez zęby dzikich zwierząt, aby być wybornym chlebem”.
