Innym ważnym owocem, wszczepionym w łaskę wylania Ducha Świętego, jest wielka miłość do Maryi jako Matki Jezusa, Matki Kościoła i naszej Matki. Maryja posłuszna słowu Bożemu i Duchowi Świętemu, który zstąpił na Nią, jest dla nas wzorem i przewodniczką na drogach miłości. Zaprasza nas do zachowywania i rozważania w sercu słów Boga i wcielania ich w naszym życiu. Dzięki swojemu „Fiat”, jakie wypowiedziała dla pełnego miłości planu Ojca, uczy nas z ufnością i wspaniałomyślnością wypowiadać naszej „tak” planom Ojca w stosunku do nas i całego Kościoła.
W czasie VI Międzynarodowego Spotkania Odnowy Charyzmatycznej Jan Paweł II stwierdził, że łaska Odnowy jest ważnym owocem w Kościele. By jednak drzewo Odnowy osiągnęło swoją pełną dojrzałość, musimy pozostać wierni łasce wylania Ducha Świętego, łasce Pięćdziesiątnicy, żyjąc nią „nie według ciała”, ale „według Ducha”. To znaczy myśleć, widzieć, mówić i działać pod wewnętrznym tchnieniem nowego życia danego nam na chrzcie świętym. Przejawy tego nowego życia nazywamy owocami Ducha, które są wymienione w Liście do Galatów (5,22): miłość, pokój, radość, cierpliwość, dobroć, uprzejmość, łagodność, opanowanie. Oto owoce i kwiaty, które ukazują obfite życie Ducha w nas.
1. W parę godzin otrzymałam bez żadnej mojej zasługi błogosławione moce Ducha Świętego! To Matka moja -Nieustającej Pomocy- dopomogła mi przezwyciężyć poczucie przepastnej głębi nędzy, nicości, małości, niegodności własnej i z pokorą wiary i ufności pochylić głowę przed Majestatem Bożym, by otworzyć się na wylanie Ducha Świętego i stać się odtąd skutecznym narzędziem w posłudze drugiemu człowiekowi.
OdpowiedzUsuń2. Podobnie, jak w porządku naturalnym i cielesnym dziecko ma ojca i matkę, tak w porządku nadprzyrodzonym i duchowym mamy ojca - Boga i matkę - Maryję. Wszystkie prawdziwe dzieci Boże i predestynowani mają Boga za Ojca, a Maryję za Matkę, a kto nie ma Maryi za Matkę, ten nie ma Boga za Ojca.
3. Duch Święty uczy nas, w jaki sposób mamy czcić Maryję, tak by podobało się to Bogu. Tak, jak od Izraelitów wymagał, by czcili Arkę, tak od nas chrześcijan wymaga, byśmy czcili Matkę Jego Syna. Pozostać Matką Syna Pana Swego nie jest rzeczą łatwą bez Ducha Świętego.
3. Ona nigdy nie działa sama, we własnym imieniu. Wszędzie tam, gdzie rozlewa się miłość, działa Duch Święty, a z Nim Maryja Pełna Łaski. 'Duch Święty tak bardzo wypełnił Mnie, delikatnością i oddał taką drogą Bogu, że przez Mnie wszyscy ci, którzy proszą Go o łaski, mogą je otrzymać bez żadnego wątpienia.'
4. Kiedy uczniowie po raz pierwszy otrzymali chrzest w Duchu Świętym, dla Maryi było to już kolejne spotkanie z Nim, ponieważ została napełniona Jego mocą podczas Zwiastowania.
5. Matka Boska była przepełniona wszystkimi łaskami boskimi, udekorowana wszystkimi charyzmatami Ducha Świętego. Wszystkie dary, cnoty i łaski Ducha Świętego Maryja rozdziela swoimi rękami, kiedy chce, jak chce i ile chce.
6. Proś nieustannie by Duch świętości, Duch Święty, przyszedł i posiadł cię. Proś o to przez pośrednictwo Tej, którą osłonił swym cieniem: mojej Matki i waszej Matki. Czcij moją Matkę aż w samej głębi odwiecznej myśli Boga.
7. Zdaję się całkowicie na Twoje Boskie działania i pragnę być zawsze posłuszny Twoim natchnieniom. O Duchu Święty, przemień mnie z Maryją i w Maryi w Chrystusa Jezusa na chwałę Ojca i zbawienie świata. Amen.
8. Cel chrztu jest dwojaki: ma być zniszczone grzeszne ciało, aby później nie przyniosło śmierci i ma być dane życie Ducha, przynoszące jako owoc uświęcenie. Na tym polega powtórne narodzenie z wody i Ducha: umiera się przez wodę, życie natomiast nasze jest dziełem Ducha.
9. Kto otrzymał sakramenty chrztu i bierzmowania, niech pamięta, że stał się świątynią Ducha: mieszka w nim Bóg. Niech zawsze będzie tego świadom i niech postępuje tak, aby złożony w nim skarb wydawał owoce świętości.
10 . O ile charyzmaty są darmowymi darami Boga, to owoce Ducha Świętego wynikają z łącznego działania Ducha Świętego i naszej wolnej woli. Są świadectwem dojrzałej osobowości chrześcijańskiej, która postępuje według Ewangelii i jest stała w życiu chrześcijańskim.
1. Proszę mi wybaczyć pomyłkę, ale chyba po prostu za bardzo chciałem zmieścić się w dziesięciu punktach. Po cichu, nomen omen, liczę na to, że może nikt nie zauważy, a może nawet nikt nie będzie czytał :)
Usuń2. Bóg i ludzkość są jak dwoje kochanków, którzy pomylili miejsca spotkania. Obydwoje przyszli przed czasem, z tym, że w różne miejsca. I czekają, czekają, czekają. Jeden jest wyprostowany, przygwożdżony do miejsca na wieki wieków. Druga jest roztargniona i niecierpliwa. Biada jej, jeśli ulegnie zmęczeniu i odejdzie.
Czytają, czytają... komentarze też :)
UsuńTym razem, z wszystkich komentarzy "zrobił się" drugi tekst, paralelny do tekstu "Łaska chrztu...". Rzec by można "konkurencyjny" ;)
Dziękuję w imieniu czytających bloga, za te komentarze - na pewno do rozważenia.
To fajnie.
UsuńW takiej sytuacji nie pozostawałoby mi nic innego, jak podziękować w imieniu Autorów cytatów składających się na te komentarze. Oczywiście tego nie zrobię. Nie czuję się na siłach. Wyrażam jednak nadzieję, że kiedyś będzie nam dane podziękować im osobiście. Najprawdopodobniej wszyscy oni są, bądź też będą, w tym samym miejscu, czy raczej stanie, do którego - jak mniemam - i my aspirujemy :)